Daar zijn we weer! Een nieuwe week met weer heel veel bijzondere, gekke, aparte ervaringen. Als eerste hadden we natuurlijk maar drie dagen stage deze week. Daarvan hadden we dinsdag besloten om thuis te werken en was het nog steeds tentamenweek dus hadden we maar twee halve dagen op school. Wel hebben we weer nieuwe projecten bedacht en gaan we nu aan de slag met het grootste probleem op deze school. De leraren… Je zou denken, volwassenen zijn volwassen en kunnen zich volwassen gedragen, nou dat valt af en toe vies tegen. Het gaat hier namelijk zo: de jonge generatie leraren tegen de oude generatie. Schelden tijdens staffmeetings en ruzie op het schoolplein waar leerlingen bij zijn. Deze ruzies worden vaak zelfs persoonlijk omdat iedereen elkaar hier in Genadendal elkaar kent. Het is dus een grote rotzooi. Als het boven aan de top van een organisatie al niet lekker loopt, hoe moet het dan met die 600 leerlingen die je onder controle moet houden? Chaos dus. Vera en ik gaan samen met twee andere studenten van de HAN kijken of we hier wat aan kunnen doen. We zijn deze week begonnen met het kort introduceren van ons idee bij de leraren. We hebben het zo verteld dat het voornamelijk een opdracht is voor onze school in Nederland. Zodat ze voorlopig geen argwaan krijgen. (Een leraar is naar ons toe gestapt en heeft ons dit allemaal verteld, hij gaf ook aan dat hij heel erg graag verandering wil zien en dat het eigenlijk niet meer kan zo.) De leraren kunnen aankomende week anoniem hun verhaal kwijt in de ‘Box of thoughts’. We zijn benieuwd naar de reacties..

Dinsdag kregen we van een leraar te horen dat er een begrafenis was aankomend weekend. Een zoontje van een ex-collega van hun was overleden.. Waarschijnlijk aan de griep.. Dan word je weer even met je neus op de feiten gedrukt. Het was totaal onverwachts en voor ze het wisten was het al te laat. Heel erg sneu.. Hier hebben ze zoveel minder middelen om kinderen/mensen beter te maken..

Woensdagavond hebben we onze week in Genadendal afgesloten met saladenight in plaats van burgernight haha. We moeten even aan de kilootjes denken hier!

Donderdag begon ons heerlijk lange weekend. We zouden rond acht uur vertrekken voor een goeie rit van 9 uur. Op naar Addo National Elephant Park. Wat een megalange rit was dat. Het was superheet en zonder een al te beste airco zweetten we de auto uit. Maar eind van de dag waren we veilig aangekomen en kwamen we in een hemels paradijsje aan. Wauw, wat was dit een leuk hostel, supergezellig en helemaal Afrika. We werden hartelijk ontvangen en we werden meteen uitgenodigd om de avond te spenderen bij de bar. Ook hadden we meteen onze tourguide van de volgende dag al ontmoet. Hij zou vrijdag met ons de hele dag op safari gaan. Na een lekker rustig avondje bij het kampvuur gingen we enigszins op tijd naar bed om de volgende dag fit te zijn voor het spotten van een hoop wilde dieren! Het duurde even voordat we wat dieren zagen, maar al gauw kwamen we heel veel olifanten tegen, zebra’s, caracals(Rooikat in het Afrikaans), jackhalzen, hartenbeesten, kudu’s en ga zo maar door. De leeuwen en de neushoorns bleven helaas verstopt en giraffen hebben ze niet in dit park omdat er vrijwel geen bomen zijn, alleen maar struiken. Vera en ik hadden trouwens een prive-tour want verder had niemand de tour geboekt, superfijn! ’s Middags als lunch een braai gemaakt in het park. Na nog wat uurtjes door het park te hebben gereden vertrokken we weer naar het hostel om daar weer lekker bij de anderen aan te sluiten bij het kampvuur. Zaterdag gingen we zelf op pad met onze auto! Best spannend, want nu moesten we onze eigen gids uithangen. (Alle dieren lopen namelijk ook over de wegen en kunnen zo uit de bosjes tevoorschijn komen.) Vol goede moed vertrokken we om zeven uur ‘s morgens naar het park. De meeste dieren speelden vandaag helaas weer verstoppertje maar ondanks dat hebben we weer veel mooie plekken en dieren gezien! We kregen nog even een hartaanval toen er een supergrote olifant met twee kleintjes recht op onze auto kwam aflopen en wij werkelijk geen kant op konden, maar hij besloot ons toch maar met rust te laten! Gelukkig maaaar. Terug in het hostel gingen we Zuid-Afrika aanmoedigen want ze moesten weer spelen vandaag! (WK Rugby) En jaaa gelukkig wonnen ze deze keer wel! Een groot feestje en de avond duurde nog lang. Per ongeluk zo lang dat om zes uur de zon opkwam en wij toen echt beseften dat de nacht eigenlijk al voorbij was, oepsiee… Met nog zo’n drie uur slaap in het vooruitzicht gingen we toch maar snel naar bed, want we moesten weer negen uur terug met de auto! De wekker ging natuurlijk veelste vroeg. Zonder al te veel gesteun en gekreun kropen we dan toch maar braaf uit bed en konden we een uurtje later weer vertrekken naar het mooie Genadendal. Nu zijn we weer lekker thuis! Ohja, mijn ouders zijn gisteren veilig geland in Kaapstad! Woensdag komen ze deze kant op en dan gaan we lekker met z’n vieren weer een paar dagen op pad! Zin in!!

Tot snel!